Ήταν κάποτε ένα κοριτσάκι κλεισμένο στο άχρωμο δωμάτιο της. Καθώς μια μέρα καθόταν σε αυτό το δωμάτιο που ήταν πολύ βαρετό για εκείνη, ξαφνικά….. άκουσε έναν κύριο που περνούσε έξω από το παράθυρο της να φωνάζει δυνατά:
Ευτυχία επιτέλους σε βρήκα….
Θέλω να βρω και εγώ την ευτυχία…. Είπε με χαρά το κοριτσάκι… Θέλω να ζω χαρούμενη για πάντα. Αλλά πως θα την αποκτήσω; Δεν ξέρω καν τι σημαίνει. Που μπορεί να βρίσκεται; Που πρέπει να πάω; Από πού να ξεκινήσω να την ψάχνω; Μήπως πρέπει να την αγοράσω;
Το βρήκα!!!! Είπε ενθουσιασμένο…. Θα ρωτήσω τον κύριο…. και έτρεξε γρήγορα προς το
παράθυρο….
Θέλω και εγώ να βρω την ευτυχία… Τι πρέπει να κάνω τον ρώτησε…
Δεν υπάρχει συνταγή, εσύ ξέρεις καλύτερα από τον καθένα της απάντησε ήρεμος και
έπειτα εξαφανίστηκε…..
Το μικρό κοριτσάκι σκεφτόταν για μέρες τι μπορεί να κάνει για να βρει επιτέλους αυτή την ευτυχία. Αποφάσισε λοιπόν να ψάξει όλο το σπίτι… Οι μέρες έγιναν μήνες και οι μήνες χρόνια….. δεν την βρήκε πουθενά…
Το βρήκα φώναξε…. Θα ψάξω σε όλον τον κόσμο…. Ίσως όσο πιο μακριά φτάσω τόσο
μεγαλύτερη μπορεί να είναι…. ένα βράδυ λοιπόν ανακοινώνει στους γονείς της πως αποφάσισε να ταξιδέψει σε όοοοολο τον κόσμο για να βρει επιτέλους αυτή την περιβόητη Ευτυχία…. Εκείνοι όμως, όταν άκουσαν να λέει την λέξη Ευτυχία γέλασαν ειρωνικά…. Λες
ανοησίες της απάντησαν… ποια Ευτυχία; Δεν υπάρχει Ευτυχία… όσο και να ψάξεις δεν θα την βρεις πουθενά…. τζάμπα χάνεις το χρόνο σου… τότε το κοριτσάκι κλαίγοντας πήγε στο δωμάτιο της….. έκλαιγε όλο το βράδυ….. δεν μπορούσε να το πιστέψει πως δεν υπάρχει Ευτυχία….
Αχ… ο κύριος σκέφτηκε ξαφνικά…. θα περιμένω στο παράθυρο μου μήπως εμφανιστεί ο γλυκός κυριούλης να μου πει τι πρέπει να κάνω….
Περίμενε κάθε μέρα για πολύ καιρό…. Ο κύριος δεν εμφανιζόταν … αχ δεν μπορώ να περιμένω άλλο είπε θυμωμένη… τα χρόνια περνούν και εγώ πήρα τα λόγια ενός αγνώστου στα σοβαρά… δεν θα το βάλω όμως κάτω.. θα ψάξω παντού …. Τότε το κοριτσάκι άρχισε
να ψάχνει σε κάθε μέρος της γης.… έκανε πολλά ταξίδια, γνώρισε πολλούς ανθρώπους, γύρισε όοολο τον κόσμο, έζησε πολλές όμορφες στιγμές και αισθανόταν όμορφα αλλά όχι ευτυχία….
Μα τι κάνω λάθος σκέφτηκε…. Μήπως δεν αξίζω τελικά την ευτυχία;;;
Τα χρόνια περνούσαν και το κοριτσάκι βυθιζόταν όλο και περισσότερο στην θλίψη και
στην μοναξιά…
Αχ δεν αντέχω άλλο φώναξε δυνατά… και ξέσπασε σε κλάματα…
Τότε ξαφνικά μπαίνει στο δωμάτιό της η γιαγιά της… γιατί κλαις; τι έχεις; την ρώτησε ήρεμη….
Ψάχνω πολλά χρόνια να βρω την Ευτυχία γιαγιά… φεύγω έρχομαι, ξαναφεύγω, ξαναέρχομαι αλλά τίποτα…. γύρισα οοόλα τα μέρη του κόσμου και δεν την βρήκα πουθενά.
Τότε η γιαγιά της χαμογελώντας την πλησίασε, την πήρε αγκαλιά και της είπε…. Όσα
μέρη και να γυρίσεις, όσα ταξίδια και να κάνεις, όσους ανθρώπους και να γνωρίσεις, όσα χρήματα και να πληρώσεις δεν πρόκειται να την βρεις πουθενά…..
Δηλαδή δεν υπάρχει είπε κλαίγοντας το κοριτσάκι…. Σπατάλησα τόσα χρόνια από την ζωή
μου για να βρω κάτι που δεν υπάρχει;;;
Εγώ κορίτσι μου της είπε σπατάλησα περισσότερα χρόνια για να καταλάβω πως η ευτυχία
βρίσκεται μέσα στην καρδιά μας και περιμένει να της ανοίξουμε την πόρτα για να βγει στο φως…. Αν περιμένεις να βρεις μια μόνιμη Ευτυχία, τότε δεν θα την βρεις ποτέ…. αν θες όμως να υπάρχουν στιγμές Ευτυχίας τότε δες την όμορφη θέα από το παράθυρο σου… είμαι σίγουρη πως δεν την έχεις προσέξει ποτέ… Άνοιξε την πόρτα της καρδιά σου και δείξε ευγνωμοσύνη για όλες εκείνες τις στιγμές που πέρασες όλα αυτά τα χρόνια…. χαρούμενα ή δύσκολα, φωτεινά ή σκοτεινά…. Δείξε ευγνωμοσύνη για κάθε τι που σε περιβάλει…. Και τότε η Ευτυχία θα έρθει χωρίς καν να το καταλάβεις….
Δηλαδή η Ευτυχία είναι όμορφες στιγμές ρώτησε χαρούμενο το κοριτσάκι…..
Ο καθένας παιδί μου βλέπει διαφορετικά την Ευτυχία….. για ένα μικρό παιδί Ευτυχία είναι να παίζει με τα χώματα και τη λάσπη… Ευτυχία για κάποιον φτωχό είναι να έχει να φάει…. Ευτυχία για κάποιον άλλον είναι να έχει ένα όμορφο σπίτι… Ευτυχία για εμένα είναι να είμαι ευγνώμον για όσα έχω και να ζω με απλότητα ζώντας την κάθε μου στιγμή σαν να είναι η τελευταία γιατί καμιά φορά ξεχνάμε αυτά που έχουμε και θέλουμε ακόμη περισσότερα….
Και μην ξεχάσεις ποτέ πως θα έρθουν στιγμές στην ζωή σου που θα είναι μονότονες,
άχρωμες και βαρετές, είναι στο χέρι σου αν θα θελήσεις να βυθιστείς μέσα σε αυτές ή αν θα αποφασίσεις να βάλεις οποιοδήποτε χρώμα για να γίνουν μοναδικές….
Τότε χαρούμενο το κοριτσάκι σκέφτηκε τόσα χρόνια δεν πήγαν χαμένα τελικά γιατί δεν υπάρχει διαδρομή προς την ευτυχία. Ευτυχία είναι η διαδρομή… Ευτυχία είναι μικρές όμορφες στιγμές….
Χρύσα Πήλιου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Συνθετική Ψυχοθεραπεύτρια