Συγκρίνουμε διαρκώς τον εαυτό μας με τους άλλους….σκεφτόμαστε ότι εκείνοι δεν έχουν προβλήματα σαν τα δικά μας,είναι καλύτεροι από εμάς σε πολλούς τομείς,απολαμβάνουν τη ζωή τους ενώ εμείς όχι…
Έχουμε συνηθίσει να το κάνουμε γιατί όταν ήμασταν μικρά παιδιά οι γονείς κι οι δάσκαλοι μας, για να μας κινητοποιήσουν, μας σύγκριναν με άλλα παιδιά που ήταν πιο υπάκουα ή έπαιρναν καλύτερους βαθμούς…κι αυτό συνεχίστηκε:κάποιος είχε περάσει σε “καλύτερη” σχολή,είχε βρει “καλύτερη” δουλειά,ήταν σε “καλύτερη” σχέση κλπ.
Μάθαμε λοιπόν να παίρνουμε ή να χάνουμε την αξία μας ανάλογα με το αποτέλεσμα αυτής της σύγκρισης.
Αυτό όμως είναι πραγματικό βάσανο!
Ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε αυτό τον προγραμματισμό:
- Αξίζουμε γι αυτό που είμαστε και δεν χρειάζεται να προσπαθούμε συνέχεια να αποδείξουμε την αξία μας
- Δεν ξέρουμε αυτός με τον οποίο συγκρινόμαστε τι πραγματικά περνάει στη ζωή του
- Συγκρίνουμε το μοναδικό και πολυδιάστατο πλάσμα που είμαστε με μια εικόνα που πολλές φορές είναι ψεύτικη και “κατασκευασμένη”
- Ας πούμε στον εαυτό μας “Είμαι ακριβώς εδώ που χρειάζεται να είμαι.Ούτε μπροστά,ούτε πίσω.”
Ελένη Πολυχρονοπούλου
Συνθετική Ψυχοθεραπεύτρια