Γιατί οι σχέσεις σήμερα φαίνονται όλο και πιο δύσκολες; Γιατί όλο και περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται να δεσμευτούν, ενώ αυτοί που επιθυμούν τη σύνδεση νιώθουν ότι οι άλλοι δεν ακούν τις ανάγκες τους;
Η αγάπη είναι βασική πρωταρχική ανάγκη όπως το οξυγόνο και το νερό. Όταν νιώθουμε κοντά με τους αγαπημένους μας ενεργοποιούνται τα κέντρα ανταμοιβής του εγκεφάλου τα οποία μας πλημμυρίζουν με χημικές ουσίες ηρεμίας και ευτυχίας. Αντίθετα, με τη συναισθηματική απομάκρυνση ενεργοποιείται το ίδιο ακριβώς τμήμα του εγκεφάλου που ενεργοποιεί και το σωματικό πόνο.
Η συναισθηματική σύνδεση μας βοηθάει να είμαστε οργανικά και ψυχικά υγιείς και μας δίνει δύναμη να διαχειριζόμαστε τις αντιξοότητες της ζωής. Αυτή η τόσο θεμελιώδης όμως ανθρώπινη ανάγκη φαίνεται ότι σήμερα δεν μπορεί να καλυφθεί. Ζούμε όλο και περισσότερο σε κοινωνική απομόνωση, δεν έχουμε ένα υποστηρικτικό πλαίσιο στο οποίο να μπορούμε να βασιστούμε, μία κοινότητα στην οποία να συνυπάρχουμε.
Τρέχουμε ατελείωτες ώρες -και έχουμε βάλει και τα παιδιά μας να ακολουθούν απίστευτα εντατικά προγράμματα -ώστε δεν μας μένει σχεδόν καθόλου χρόνος να επενδύσουμε στη σχέση με τον εαυτό μας και τους σημαντικούς άλλους.
Δεν ξέρουμε τι χρειαζόμαστε και τι θέλουμε, αλλά ούτε και λειτουργικούς τρόπους να τα επικοινωνήσουμε αυτά στους αγαπημένους μας. Έτσι μπαίνουμε συχνά σε δυσλειτουργικά μοτίβα επικοινωνίας πληγώνοντας ο ένας τον άλλον και αναπαράγοντας ασυνείδητα τραυματικές συμπεριφορές που βιώσαμε στο μακρινό παρελθόν μας.
Κάποιες φορές χρειαζόμαστε τον άλλο για να μας κάνει ευτυχισμένους και να δώσει νόημα στη ζωή μας και κάποιες άλλες επιθυμούμε να είμαστε ανεξάρτητοι και αυτάρκεις, πηγαίνοντας από το ένα άκρο του “δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα” στο άλλο του “δεν έχω ανάγκη κανέναν”.
Σύμφωνα με τον Bowlby, οι ενήλικες έχουν επίσης ανάγκη για συναισθηματικούς δεσμούς και το να στρέφονται στους άλλους για συναισθηματική στήριξη είναι ένδειξη δύναμης.
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι η ανατροφή και η εκπαίδευση μας δεν φαίνεται να εστιάζουν στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης λες και οι νοητικές μας ικανότητες είναι εκείνες που θα μας κάνουν κατ’ αποκλειστικότητα ισορροπημένους ανθρώπους…
Τα καλά νέα είναι ότι η συναισθηματική νοημοσύνη μπορεί να αναπτυχθεί αν το θελήσουμε και για όλα τα παραπάνω υπάρχουν τρόποι αποτελεσματικής διαχείρισης!
Με όλα αυτά θα ασχοληθούμε στο βιωματικό σεμινάριο που έχουμε ετοιμάσει το Σάββατο 22 Οκτωβρίου. Θα μοιραστούμε σκέψεις, συναισθήματα και θα ανακαλύψουμε νέες οπτικές που μπορούν να μας οδηγήσουν στο να απολαμβάνουμε υγιείς ισορροπημένες σχέσεις και δυνατούς συναισθηματικούς δεσμούς.
Ελένη Πολυχρονοπούλου
Συνθετική Ψυχοθεραπεύτρια – Εκπαιδευτικός